Bir ülkenin refah seviyesi o ülkenin gelişmesinde ve tabiki o ülkenin mutluluğunda oldukça önemlidir. Bir ülkenin refah seviyesi ile gelişim oranı doğru orantılıdır. Refah seviyesi ne kadar fazlaysa ülke o kadar fazla gelişir. Örneğin, Almanya refah seviyesi olarak dünyada 12. sırada iken Türkiye bu listede 61. sıradadır. Bu duruma bakılarak çok rahat bir şekilde Almanya’nın Türkiye’den çok daha gelişmiş bir ülke olduğu çıkarımını yapabiliriz. Bu yüzden ülkelerin başındaki insanlar refah seviyesini yüksek tutmadan gelişmeyi beklememelidirler. Tabii ki de bir ülkenin gelişim seviyesini sadece refah seviyesi belirlemez. Eğitim sistemi gibi bazı faktörler de ülkenin gelişimini etkileyebilir. Ama yine de oldukça önemli bir faktördür refah seviyesi bir ülkenin efektif bi şekilde gelişmesinde.
Peki refah seviyesi neye göre ölçülür? Herhangi bir ülkenin refah seviyesinin belirlenmesinde kullanılan istatistik kişi başına milli gelir (MG) rakamlarıdır. Bu rakamlar kişi başına düşen ortalama geliri gösterir. Bu durumda ise tabii ki nüfüs fazlalığı ve nüfus azlığı etkilidir. Eğer bir ülkenin nüfusu fazlaysa, refah seviyesi düşmeye meğillidir. Örneğin bu duruma Hindistan iyi bir örnek olabilir. Hindistanın yaklaşık 1,38 milyar nüfusu vardır ve hindistan oldukça zengin bir ülke olmasına rağmen refah seviyesi olarak dünyada 70. sıradadırlar. Başka bir örnek ise Çin’dir. Çin’in ise yaklaşık 1,4 milyar nüfusu vardır ve Hindistan’dan ekonomik olarak çok daha iyi bir ülke olsalar da bu ekonomik güç onları ancak 54. sıraya çıkarabilmiştir. Yani nüfus fazlalığı refah seviyesinin düşmesine yol açar. O zaman, ekonomik olarak aynı seviyede olan iki ülke arasında daha fazla nüfusu olan ülke refah seviyesi olarak düşer diyebiliriz.
Nüfus azlığı durumda ise, refah seviyesi çok daha fazla olur. Bu duruma ise Hollanda, İsveç gibi ülkeler örnek gösterilebilir. Bu ülkelerin ekonomik güçleri Çin ve Hindistanla karşılaştırdığımızda oldukça azdır. Fakat bu iki ülkenin her ikisi de refah seviyesi olarak ilk ondadırlar. İsveçi ele aldığımızda, yaklaşık 10 milyon nüfusa sahip olduklarını görebiliriz. Çine göre ekonomik olarak çok daha güçsüz olan İsveç, nüfusunun azlığı sayesinde refah seviyesi olarak Çin’den çok daha yüksektedir.
Tabii ki de nüfusun az olması refah seviyesinin de otomatik olarak yükseleceği anlamına gelmez. Örneğin Japonya’nın 125 milyona yakın nüfusu vardır ve bu nüfus Türkiye’den 40 milyon daha fazladır. Ancak Japonya refah seviyesinde ilk onda iken Türkiye 61.’dir. Yani nüfusun az olması bir avantaj olsa da her zaman refah seviyesini tek başına yükselteceği anlamına gelmez.