21. yüzyılda hâlâ yaşanılan bir şey olan cinsel ayrımcılık genellikle kadınların maruz kaldığı bir etken olarak hâlâ ülkemizde yaşanıyor. Bazı insanlar bunun normal olduğunu düşünürken bazıları bunun eşitsizliğe yol açtığını düşünüyor.
En basit örneği olan kalıplaşmış yargılar. Mesela “Kız gibi vurma şu topa!” veya “Adam gibi oyna”, “iş adamı, ev hanımı”, “Erkekler yemek yapmaz, bulaşık makinesi boşaltmaz.” gibi basit yargılar vardır. Bu cümlelerin mantıklı olduğunu savunan fakat neye dayandığını bile bilmeyen birçok insan var. Benim düşüncem bunların ortadan kalkması yönünde. Bu dünyaya herkes eşit geldi kimse kimseden üstün değil, sadece yetiştiğimiz çevre bizi birbirimizden farklı kılar. Eğer yeniliğe bağlı olan bir çevrede yetişmiş bir kişi ise bu yargıları kullanmaz.
Aslında bu yargıları bir sonraki kuşağa taşımamak bizim elimizde. Eğer çocuklarımızı ayrımcılık yapmayan bir toplulukta yetiştirebilirsek bu yargılar zaten zamanla ortadan kalkacaktır ve modern bir topluluk oluşacaktır.