İlk öğretmeni benim. Onun hayatımı değiştireceğini bilmiyordum. İlkokul 1. Sınıfa başlamıştım, o okulda yaşadığım bazı sıkıntılardan dolayı şimdi ki okuluma geldim. İlk önce müdürün odasına gitmiştim onlarla tanışmak için, öğretmenimi başka birisi sanmıştım. Sonra herkes bana okulu tanıttıktan sonra, sınıfa gittiğimde öğrendim ki, o benim öğretmenimmiş. İlk birkaç derste veya teneffüs de kimseyle tanışmak istememiştim, sonra zil çaldığında herkes sınıfa girmişti. Öğretmen beni tahtaya kaldırmış, bütün sınıfa kendimi tanıttırmıştı. Kendimi tanıtırken çok utanmıştım, ama öğretmenim benim bu huyumu öğrendiği için beni hep desteklemiş ve motive etmişti. Sürekli bizimle ilgilendi, yardım ederdi.  Her  konuda sıkıntılarımızı dinler, bize yardımcı olurdu. Hatta şuan da annemle bile arkadaşlar. 4. Sınıfta mezun olunca, okuldan ayrıldı. Ben ve sınıf arkadaşlarım bu duruma çok üzülmüştük. Şuan da hala onunla görüşebildiğim için çok mutluyum.  Ne zamana istesem ara telefonla görüşürüm. Eskiden hep eğlenirdik, şakalaşırdık. Onu en son 5. Sınıfta okulda dolaşırken görmüştüm. Şuan da evli ve kendisi İzmir’e taşındı.