11 KASIM
O gün zaman makinemin tasarımını tamamlamıştım. Uzun uğraşlar sonucu kullanıma hazır hâle getirmiştim. İlk olarak gitmek istediğim zamanı çoktan düşünmüştüm,11 Kasım 1938. Zaman makinesini ayarladım ve çıktım zaman yolculuğuna.
Gittiğimde herkes hüzün içindeydi tam da tahmin ettiğim gibi. Herkesin boynu eğikti, zaten boynunu eğmemek mümkün değildi. Bunun üstüne o günün gazetesini görünce mahvoldum. Sonrasında Atatürk’ün mezarının yanına Entografya’ya gittim. Oradaki insanların durumunu görünce ayakta duramadım onlarla beraber ağladım, dertleştim. Hepimizin derdi aynıydı ama iyi gelmişti onlara. Biraz moralim düzeldi bunun sayesinde. Daha sonra tekrar kendi zamanıma döndüm. Ve Atatürk sevgisinin önemini fark ettim.
Zaten gitmekteki amacım da buydu. O zamana gidip insanlardaki Atatürk sevgisini görüp şimdikiyle kıyaslamaktı. Oradaki insanlara bakınca anladım bir kere daha Ata’mızın kıymetini. Şu an özgürce yaşayabilmemizin sebebi Ata’mızdır.