1 Kişi Daha

Dünyada her saniye bir kişi daha aramıza katılıyor ve nüfusu bir kişi daha arttırıyor ve kişi başına düşen alan , hizmet kalitesi , imkan gibi şeylerde azalma görülüyor. Markete gittiğimizde daha kalitesiz ürünlerle baş başa kalıyoruz , alışveriş merkezlerinde aldığımız hizmetin kalitesi düşüyor ve bizim elimizden bu duruma karşı en ufak bir şey gelmiyor .
Peki ya bu durum aslında sandığımız kadar kötü değil ise ?
Dünyada pek çok işte işçi gücü açığı var ve eğer nüfus gittikçe artıyor ise bu işlere ileriye dönük çalışan planlaması yapmak bir hayli mümkün.
Dünyada genel bir nüfus planlaması şart. Aksi takdirde işsiz insan sayısı artacak , niteliksiz insan sayısı artacak yani her yeni doğan kişiyle doğru orantılı bir şekilde yaşam kalitesizliği de artacak lakin bu durumu iyiye kullanmakta kötüye kullanmakta bizim elimizde.
Eğer kötüye kullanırsak ne olur ?
Çin , Hindistan gibi ülkelerde zengin değilseniz belli bir seviyenin üstünde değilseniz 40 ve hatta daha fazla kişili sınıflarda eğitim almaya mahkum hale gelirsiniz . Bu hem sizi psikolojik hem de fiziksel olarak oldukça yıpratır ve yorar . Yeteri düzeyde eğitim alamazsınız ve okul bittiğinde ise okula dair pek bir şeye sahip olmadığınızı anlarsınız ve yüksek ihtimalle işsiz biri olarak hayatınıza bulduğunuz , günü çıkarmak için gireceğiniz işlerde bulursunuz.
Güzel bir mesleğiniz olmadığı için haliyle ekonomik seviyeniz de belli. Oturduğunuz evler , yediğiniz yiyecekler , çocuklarınızın giydiği bezin kalitesi bile düşer , hasta olduğunuzda gideceğiniz hastane orada size verecekleri hizmetin kalitesi sizin yüzünüze değil paranıza ve kişiliğinize bakılarak yapılıyor bu nedenle milyonlarca kişinin arasında olursunuz adeta artık okunmayan bir kitapta nokta olursunuz.
Ama en önemlisi açlık. Açlık tarihin ilk günlerinden beri insanların en büyük sorunu haline gelmiş ve böyle devam eden bir sorundur ve nüfus ne kadar fazla olursa kişi başına düşen besin miktarı o kadar azalıyor , kişilerin kaliteli ve dengeli besine ulaşması bir hayli zorlaşıyor ve insanlar maalesef açlıktan hastalanıyor ve hatta ölüyor ve kimsenin elinden bir şey gelmiyor.
Peki ya doğru bir planlama yapılırsa ?
İnsanlar kendi ailelerinin durumuna göre üremeyi öğrenirse , çocukları sokaklara atmasalar , eğer belli bir seviyeye sahip değillerse çocuk yapmasalar işte tam bunların tersi olurdu ve şüphesiz buda tüm insanlık için çok büyük bir adım olurdu. Herkesin güzel bir refah seviyesinde yaşamını geçirmesi için bu değişikler yapılmalı ve insanlara bazı şeyler öğretilmeli eğer öğretemiyor isek maalesef zorla onları buna kabul ettirmeliyiz aksi takdirde bazı caydırıcı cezalar uygulanmalı ki insanlar bu davranışlarına devam etmesin çünkü aslında bunlar herkesin iyiliği için. Yazımı güzel bir sözle sonlandırmak istiyorum ; Bir şeyin sayısı ne kadar artarsa kalitesi de aynı oranda düşüş gösterir .